به نقل از «خبرگزاری برنا»

روایتی از یک عید بزرگ در اهواز که به روز کودکان هم شناخته می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۲۵۷۱۶

ماه «هطیا» صابئین مندایی، مصادف با اواخر اردیبهشت ما ایرانی‌هاست و روز پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت 1402 مصادف است با عیدی که به روز کودکان هم شناخته می‌شود.

به گزارش خبرگزاری برنا، «دهوا اد مانا» یا همان «دهوا دیمانه» روز عید و جشن تولد حضرت یحیی اسوثا و زکوثا نهویلی* که دیگر ادیان او را به نام یحیی تعمید دهنده می‌شناسند محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روز مصادف است با آغاز سال 2026 یحیایی (مندایی) که باید در آغاز آن رخت نو پوشید.

و حالا ماه «هطیا» صابئین مندایی، مصادف با اواخر اردیبهشت ما ایرانی‌هاست و روز پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت 1402 مصادف است با عیدی که به روز کودکان هم شناخته می‌شود. روز «دهوا اد مانا» یا همان «دهوا دیمانه» که برای هموطنان ایرانیِ صابئین مندایی بسیار مقدس است.

در روز «دهوا اد مانا» یا «دهوا دیمانه»، در ساحل کارون، جایی که سکوی تعمید است نماد مقدس صابئین مندایی که «درفش» نام دارد برافراشته می‌شود، درفش برای مندائیان نمادی از زنده بودن است.

چون عید «دهوا اد مانا» یا همان «دهوا دیمانه» مصادف با روز پنجشنبه است که در زبان مندایی «هوشبا» نام دارد، صابئین دعای همان روز را به زبان خود می‌خوانند: «بشمیهون اِد هیّی رَبّی، اِمرُرَب اِنهورا شانیا، اِب زیوا اِد آو قَیِمنا وِبتُشبَهثا اِد گَورا ناصبِی....» که معنی فارسی آن می‌شود: «به نام خدای بزرگ. تعطیم باد نور والا، در درخش پدرم می‌ایستم و با ستایش پروردگاری که خالقم است در ...».

شب های اهواز نسبتاً خنک و روزهای گرمی دارد اما آن روز برای بخشی از ساکنان کهن اهواز، روز عید است و گرمای این بهار آزاردهنده نیست. اهوازی‌های قدیمی خوب می‌دانند که در مناسبت‌های بزرگ صابئین مندایی، اجتماعی عظیم در ساحل کارون گرد هم می‌آیند تا پس از انجام «رشامه»‌ (وضو)، «بوثه» (آیه) بخوانند و «براخه»ای (نماز) به جا ‌آورند.

در «گنزا ربا» یا صحف حضرت آدم (ع)، (کتاب مقدس صابئین مندایی) به ستایش پروردگار بسیار اشاره شده، در بخش‌هایی از این کتاب آمده: «خداوند را با قلبی پاک ستایش می‌کنیم، خداوندگار عالم و هستی، مقدس و معظم، پابرجا و استوار، با جلال و شکوه، خداوند حق و حقیقت، با قدرت بی‌انتها که پایان و مرزی ندارد، نوری زلال و ناب که باطل نمی‌شود، با شفقت، بخشنده و مهربان، منجی همه مومنین و درستکاران، تکیه گاه همه نیکان است.»

من در سالروز میلاد حضرت یحیی (ع) به ساحل کارون می‌روم تا در میان سفیدجامگان در عید «دهوا اد مانا» که معنی فرشته می‌دهد، به سیمای کودکانی نگاه کنم که پوشش سفید آنها که «رسته» نام دارد و در زلال جاری رود تعمید می‌شوند، دلبرانه خیره شوم. آنجاست که در ساحل کارون همه این سفیدجامگان برای اینکه نام خدا را با صوت فریاد بزنند با زبان آرامی مندایی می‌گویند: «بشمیهون اد هیی ربی».

آنجا برخی از روحانیت صابئین مندایی که شامل «اشکندا»، «یلوفا»، «اشولیا»، «ترمیدا» و «گنزورا» می‌شود را می‌توان دید. البته در گذشته بارها شاهد حضور عالی‌ترین مقام دینی یعنی «ریشا اد اما» را هم بوده‌ام.

باید عکس‌هایم را بگیریم و دید و بازدید را انجام بدهم و زود خودم را با ساحل رودخانه کرخه در سوسنگرد برسانم تا به میل شرکت در «دخرانی» و «لوفانی» دیگر صابئین‌ مندایی خوزستان شرکت کنم، چون صابئین ‌مندایی علاوه بر اهواز در آبادان، خرمشهر، شادگان، ماهشهر، هویزه، سوسنگرد و رامشیر سکونت دارند و در عید «دهوا اد مانا» بچه‌های صابئین از همه خوشحال‌تر و نو نوارتر هستند. چون این عید بر روی تعمید اطفال و کودکان تمرکز دارد. آنها تن و روان خود را به آب می‌سپارند تا این مایه هستی بخش عالم، نور هزاران فرشته را در وجودشان جاری کند.

عید دهوا ادمانا، یادآور دو رویداد است. اساطیر صابئین مندایی روایت می‌کنند که فرشتگان در این روز به دستور خداوند آداب تعمید را به حضرت آدم(ع) آموختند و او آن را به فرزندان خود تعلیم داد. در باور دوم مندائیان، تولد حضرت یحیی(ع) در این روز رخ داده است و به همین خاطر نام دیگر این عید، فرشته است.

صابئین ‌مندایی از هزاره‌های پیش در جغرافیای خوزستان و در کنار رودخانه‌های کارون، کرخه، دز، جراحی ساکن شده و تا به امروز، آئین خود را حفظ کرده و به کتاب مقدس‌شان، «گنزاربا» یعنی گنج بزرگ و مقدس قسم می‌خورند.

و حالا در ساحل کارون، مردان و زنان سفیدپوش در کنار گنزورا، اشکندا، ترمیدا که از جمله روحانیون پیرو صابئین‌ مندایی هستند «درفش» که نماد صابئین‌مندایی است را بر زمین شن ماسه‌ای ساحل فرود می‌آورند تا دل به عالم نور بدهند و چه خجسته است شناخت روحیه مردمان ایران زمین که خود در قوم و کیش‌شان، آئین‌ها و آداب و رسوم گوناگون دارند و البته چه زبیاست وقتی که در روزانی دیگر در عید پنجه، شیشان، فل و… صابئین ‌مندایی شرکت می‌کنیم تا به رسم و رسوم همشهریان ایرانی خود احترام بگذاریم.

صابئین‌ مندایی پیروان حضرت یحیی(ع) هستند و عقیده دینی آنها برگرفته از عقیده حضرت آدم(ع) است تا آخرین پیامبر آنها حضرت یحیی(ع) ادامه یافته است. دین صابئین‌ مندایی از قدیمی‌ترین آئین‌های الهی است و اصلی‌ترین رکن دینی آنها غسل تعمید است، چون صابئین به معنای تعمیدشوندگان است.

هنر صابئین‌مندایی، مینای صبی است که بر روی طلا و نقره انجام می‌شود و دارای خط و زبان کهن آرامی مندایی هستند. هنر-صنعتی که موجب شد مرکز استان خوزستان از سوی وزارت میراث‌‌فرهنگی صنایع‌دستی گردشگری به عنوان «اهواز شهر ملی مینای صُبی» نامگذاری شود.

 

*اسوثا و زکوثا نهویلی به زبان آرامی مندایی است و در فارسی به معنی سلام و درود خداوند بر او باد.

یادداشت: مجتبی گهستونی، روزنامه نگار و پژوهشگر حوزه ادیان

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: میراث صابئین مندایی ساحل کارون حضرت یحیی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۲۵۷۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایتی از طلبه جهادگر و مادر ۵ فرزند/ بچه ها برکت آوردند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: «صدیقه کلیجی» از طلاب دانش آموخته مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) ساری و مادر پنج فرزند است. این بانوی طلبه ۳۱ ساله که سطح دو حوزه را تمام کرده، خانه‌داری می‌کند و مدتی است که با یک شرکت دانش بنیان همکاری دارد و محصولات آرایشی و بهداشتی به همراه مشاوره رایگان در اختیار دوستانش قرار می‌دهد.

وی مادر سه پسر و دو دختر است که با ما هم صحبت شده است.

*پس از ازدواج تصمیم داشتید صاحب چند فرزند شوید؟

۲ فرزند

*کدام مساله شما را به داشتن فرزند بیشتر ترغیب کرد؟

وقتی که دوتا از فرزندانم همبازی بودن دائماً حس رقابت داشتند و نسبت به هم گذشت نداشتند، زمانی که با مشاوره صحبت کردم گفت با آمدن فرزند سوم این مشکل حل خواهد شد، با وجود فرزند سوم گذشت و فداکاری را یاد می‌گیرند؛ واقعاً هم با بچه بعدی که به عنایت پروردگار دوقلو بودند اوضاع تربیتی بچه‌ها خیلی بهتر شد ولی داشتن دوقلو خیلی برای ما سخت بود.

*کدام یک از شما بیشتر مشتاق بودید برای داشتن فرزند به تعداد بالا؟

همسرم در خانواده‌ای به دنیا آمد که مادرشان به تک فرزندی اعتقاد داشتند، با وجود اینکه همسرم تک پسر بودند ولی اصرار داشتند که یک فرزند نهایت دو فرزند کافی است، خودم خیلی دوست داشتم به خاطر برکات زیاد چند فرزندی، فرزندان بیشتری داشته باشم.

*با توجه به داشتن پنج فرزندی آیا با مشکلاتی مواجه بودید؟

این سوال خیلی کلی هست قطعاً چه تک فرزندی و چه چند فرزندی یک سری چالش‌ها و سختی‌های خودش را دارد ولی ما همه چیز را به فال نیک می‌گیریم و با اینکه دوقلو داشتن سختی زیادی برای ما به همراه داشت، اقدام به فرزند پنجم کردیم، الان اگر کسی بخواهد به خاطر سختی‌های بزرگ کردن بچه از این کار امتناع کند قطعاً امام زمان (عج) هم بیایند بهانه‌ای دارد برای کمک نکردن به ایشان.

*اقتصاد زندگی شما بر چه مبنایی می‌چرخد؟ راحت‌تر بگویم زندگی شما با ۵ فرزند چگونه تأمین می‌شود؟

همسرم کارمند هستند، مثل اکثر مازندرانی‌ها که یا خانواده دختر یا پسر در بعضی از موارد کمک می‌کنند برای ما هم به همین صورت است، پدرم خیلی کمک کار زندگی ما هستند، چون ایشان کشاورز هستند و خیلی چیزها را نمی‌خریم، در واقع خدا پدرم را واسطه رزق ما قرار داده است و یکی از الطاف خدا به ما در این چند سال مستاجری، این بود که، صاحبخانه‌های خوبی در مسیر زندگی ما قرار داد، مکانی که در حال حاضر در آن زندگی می‌کنیم، طبقه پایین آن خالی است و صاحبخانه آن را اجاره نمی‌دهد و بچه‌ها خیلی راحت و بدون دغدغه همسایه آزاری تحرک دارند، همچنین صاحبخانه ما طی این سه سال مبلغی برای رهن و اجاره اضافه نکرده است.

*زیاد بودن تعداد بچه‌ها کار تربیتشان را سخت نکرده است؟

اتفاقاً وقتی یکی بود کارم سخت‌تر بود و خیلی به رفتار من و همسرم دقت می‌کرد و همیشه با ما حرف می‌زد و وابستگی‌اش به ما زیاد بود و باید سرگرمش می‌کردیم که واقعاً بعضی وقت‌ها خسته کننده بود، وقتی دوتا شدند همبازی پیدا کرد ولی فضای بین آنها رقابتی بود و به لطف خدا از بچه‌های بعدی همکاری‌شان در کار خانه خیلی زیاد شد و چون واقعاً من تنهایی به کارها نمی‌رسیدم، پسر بزرگم که هنوز ۱۰ سالش نشده آشپزی می‌کند، نان می‌خرد، جارو می‌کشد و ظرف می‌شوید.

حتی دوقلوهایمان که دو سال و نیم هستند با این قد کوچک کلی به کارهای خانه می‌رسند که حتی تصورش برای مادرهای تک فرزند و دو فرزند سخت است، با عشق به هم کمک می‌کنیم و این هم لطف خداست، به قول قدیمی‌ها «تو بچه اول را خوب تربیت کن بقیه بچه‌ها با دیدن رفتارهای او خودشان تربیت می‌شوند».

*خود بچه‌ها از اینکه به تعداد زیاد هستند، اذیت نمی‌شوند؟

نه اتفاقاً خیلی دوست دارند و به بقیه فخرفروشی می‌کنند.

*آیا تا الان با انتقاد اقوام و آشنایان هم مواجه شدید؟ مثلاً بگویند این همه بچه چرا؟

خیلی، دوستانم طعنه کنایه میزنند، باید فقط با یک لبخند از کنار این حرف ها رد شد.

*اگر به گذشته برگردید، همچنان به داشتن تعداد بالای فرزند تمایل دارید؟

بله شایدم بیشتر

آیا داشتن فرزندان زیاد، آثار و برکاتی در زندگی شما به همراه داشت؟

بله، هم برکات مادی هم معنوی، در بارداری اول ماشین خریدیم، بعد از دخترم پراید قدیمی‌مان را فروختیم و یه پراید صفر خریدیم، بعد از دوقلوها؛ فرزند آخری با اینکه جمع ما بیشتر شد ولی قدرت خرید ما به طرز معجزه آسایی بیشتر شد و خیلی راحت مسائل مادی در زندگی ما پیش می‌رود و به لطف خدا محتاج کسی نمی‌شویم.

کد خبر 6090840